Woensdag besloot ik met Remi weer de trein te pakken dit keer richting Venlo. Belangrijk voordeel ten opzichte van de trein richting Amsterdam is dat er geen dubbeldeks intercity op dit traject reed. Bij een dubbeldeks trein is het een worsteling om met kind op je arm de trappetjes op of af te komen om in de coupe te komen. Ook zijn de deuren naar de coupes stukken kleiner en gaan niet automatisch open, in plaats daarvan duwt de dranger de deuren steeds dicht waardoor er altijd wel de babytas of buggy blijft haken.
Daarom dus echt een verademing dat je snel kan zien of er plek is en een deur die automatisch open gaat.
Nadat we ons hadden geïnstalleerd met de buggy naast ons, leek me niet verstandig deze in het bagage rek boven ons te leggen omdat dan Remi niet vast te houden is en waarschijnlijk omvalt, gingen we op weg.
Net als de vorige keer wilde Remi eerst zijn nieuwe omgeving ontdekken maar na wat gejammer viel hij op mijn schoot in slaap.
In Eindhoven aangekomen ontdekte we een lift om naar de stationshal te komen helaas alleen voor gebruik onder toezicht van NS personeel... Die was er niet dus de trap maar weer genomen, blij met de lichtgewicht buggy. Eerst maar eens op zoek naar een plek om
Remi te verschonen, dit werd de V&D deze hadden een wel heel vrolijke verschoningsruimte.
Remi was lekker afgeleid door alles om hem heen, verschonen ging lekker snel. Daarna nog even wanten en sokken voor Remi gekocht en een potje fruit aan Remi gegeven.
Daarna bij de Mac de nieuwe McBaquette besteld, Remi werd ondertussen geknuffeld en gekust door een klein meisje. Normaal is hij hier niet van gediend maar vond het nu prima.
Daarna tegen alle regels in Remi in de speelruimte gezet terwijl ik de McBaquette op at, smaakt overigens prima van mij mag hij blijven.
Daarna weer onderweg naar Vlaardingen. Op het station uit het niets moest Remi opeens overgeven niet zo heel veel maar moest wel even de buggy schoonmaken. Daarna leek het alsof er niets aan de hand was met Remi.
Maar in de trein toen we net onderweg waren kwamen er hele golven overgeefsel naar buiten. Dit keer zat Remi en de buggy onder. De buggy zo goed als het kon drooggemaakt met spuugdoekjes en billendoekjes. Daarna Remi ook maar verschoont, viel niet mee in een bewegende trein. Weer een paar minuten na het kotsen leek er met Remi niets aan de hand en viel hij na een beetje geluidjes te hebben gemaakt in slaap.
Na een half uurtje slapen tijdens het slapen overgeven.... Dacht toch wel dat alles er uit zou zijn. Deze keer geen verschoning meer... Gelukkig waren we al bij Dordrecht.
Thuis Remi maar goed schoongemaakt maar helaas elk 1,5 a 2 uur moest hij kotsen... Maar ja als je leeg bent is er alleen nog maar gal... En dat was niet fijn voor Remi iedere keer een knalrood hoofdje, snelkloppend hartje en huilen.... Daarna liet hij zich iedere keer vallen als hij op zijn handjes en knietjes zat.
Maar ook iedere keer binnen een paar minuten weer spelen.
Toch maar even de dokter gebeld, mocht hem gewoon melk geven en zolang hij geen koorts kreeg of suf werd konden we het wel even aankijken.
Inmiddels gaat, het nadat hij ook nog een wondje in zijn mond kreeg door een val bij het kinderdagverblijf en diarree de volgende dag, weer een stuk beter. Het zorgen voor voldoende vocht en weer invoeren van de late avondfles lijkt te hebben geholpen. Zonder koorts en hangerig te zijn lijkt Remi zijn tot nu toe 3 vervelendste dagen door te zijn gekomen. Zelfs toen Mama en Papa gisteren hem steeds maar in de box zetten als hij wakker was... Hij leek te begrijpen dat papa en mama ook nogal last hadden van het buikgriepje wat hij aan ons beiden had gegeven.
