Wendag op het kinderdagverblijf

Gisteren was het een spannende dag voor Renske...ehm Remi.
Zijn eerste dag op het kinderdagverblijf om te wennen.
Al vroeg was Remi wakker omdat hij niks wilde missen van zijn dag daar.
Terwijl Renske nog wat laatste dingen in zijn rugzak stopte lag Remi nog even lekker in zijn eigen bed.

Terwijl papa en mama ontbeten speelde Remi nog even met zijn babygym. Nadat papa naar zijn werk ging brachten oma en Renske hem weg. Daar aangekomen keek Remi naar de grote kraan die voor het kinderdagverblijf stond. Daarna was het tijd voor Renske om weg te gaan. Rond 10 uur gebeld hoe het ging, alles ging prima met Remi.
Na een lange dag voor Renske was het rond vier uur weer tijd om Remi op te halen.
Hij lag te huilen in zijn bed dus vond het niet erg dat zijn mama weer kwam.

Nog even snel een schone luier en de dag doornemen en Remi mocht weer mee naar huis tot opluchting van Renske.

Thuis aangekomen had Remi een schriftje erbij en veel te vertellen aan zijn babygym.

Na deze dag viel hij uiteindelijk op de arm van papa in slaap, maar dat was maar van korte duur.

En dan nu een rolfilmpje

Op zijn zij...

Remi was al een paar dagen druk bezig met proberen op zijn zij te komen. Hij rolde alleen steeds terug maar vandaag is het hem een paar keer gelukt.

Benieuwd wanneer hij op zijn buik rolt. Oja hij kan nu op zijn buik liggend zijn hoofd een paar minuten omhoog halen. Ze benen bewegen dan ook al druk alleen vergeet hij zijn armen nog.

Kennismaking kinderdagverblijf

Vandaag ging Remi voor het eerst langs bij het kinderdagverblijf. Dus ingepakt en wel gingen we met zijn drieën onderweg.

Remi viel bijna in slaap toen we bij het kinderdagverblijf waren. Het was even puzzelen hoe het kinderveilige hek open ging maar uiteindelijk lukte het en geraakte we binnen.

Binnen verbaasde een van de leidsters hoe goed Remi zijn hoofd al rechtop kon houden. Tijdens het gesprek kregen we het nodige te horen over hoe het zou gaan. We kunnen Remi vanaf half acht brengen en tot zes uur halen. Dat was een half uurtje langer dan we dachten. Ook werden er afspraken vastgelegd over zijn eten, het wel of niet mogen wandelen etc. Daarna een rondleiding gehad over het kinderdagverblijf en een afspraak voor een wendagje. Het wendagje is meer voor de moeder dan voor Remi. Volgende week dinsdag zal Renske voor het eerst sinds zijn geboorte ervaren hoe het is om overdag geen Remi bij zich te hebben. Ben benieuwd...

Zondag zonder plannen

Tja het was vandaag prima weer zo waar, we hadden alleen geen plannen om iets te gaan doen. Maar aangezien Remi al in zin Maxi Cosi zat konden we moeilijk thuis blijven. In de auto hadden we 4 opties.:

1. Avifauna


2. Blijdorp


3. Rotterdam Centrum


4. Omi

Ondanks het mooie weer vielen Blijdorp en Avifauna al snel af en moest het Rotterdam of Omi worden. Even gebeld voor de bezoektijden en na wat gepuzzel omdat de bezoektijden wat laat waren besloten onderweg rustig te eten en Remi verschonen dan zouden we rond half drie bij het revalidatie centrum zijn. Bij het brugrestaurant eerst zelf gegeten en daarna was Remi aan de beurt.

Daarna weer verder, voor de Coentunnel was wat vertraging maar we waren rond half drie op de plaats van bestemming. Helaas een half uur te vroeg, maar toen we vriendelijk vroegen of we Omi mochten zien vroegen ze het na. Ze gingen kijken en als Omi wakker was zouden ze haar halen. Anders moesten we echt even wachten. Gelukkig was ze wakker en hebben we een uurtje gekletst. Daarna naar de afdeling waar Bep en Beite inmiddels ook waren. Remi had het echt wel gehad en we gingen dan ook snel naar huis. Een verraste Omi, Bep en Beite achter latend.

Doorslapen

Zou dit blijvend zijn? Remi heeft nu al 3 dagen achter elkaar doorgeslapen van de fles van 22:00 uur tot ongeveer 7:00 uur!

Consultatiebureau

Afgelopen dinsdag zijn we naar het consultatiebureau geweest. Oma wilde dit keer niet mee omdat ze de prikjes zo zielig vind, dat kan en mag dus mamma ging alleen. Al snel kon Remi op de meetschaal en de weegschaal. Uiteraard is mamma heel handig en had ze het boekje nog bij de commode laten liggen evenals zijn billendoekjes. Dus na het meten (58,5cm) legde mamma Remi op de schaal en ging de meet en weegdame Remi even in de gaten houden zodat mamma de vergeten spulletjeskon pakken. Tijdens dat moment besloot Remi even een gesprekje aan te knopen met de meet en weegdame, dat verbaasde haar erg. Daarna snel gewogen (5255 gram) en de luier verschoont.

Bij de verpleegster kreeg Remi zijn prikjes, Remi gilde maar kort en was snel stil. Remi mag na de nacht een vollere fles, maar dat hebben we ondertussen getest al het extra komt er gelijk weer uit, dus dan fles 1 en 2 iets korter op elkaar indien nodig. Remi groeit zoals gewenst en verder krijgt Pietje precies mamma geen voedingsadvies, maximaal 200cc en verder zoek je het maar uit was de strekking van het verhaal.

Remi even op de buik gelegd om te laten zien wat hij kon en de verpleegster verbaasde zich over zijn 45 graden hoek (hoofd), dus maar even laten liggen tot hij bedacht ik ga even rondkijken op 90 graden wat de dame een gilletje deed geven. Remi is een vlotterd qua doen, lachen met geluid, brabbelen, hoofdje recht houden en volgen met ogen en hoofdje vond ze erg vlot. Maar Remi had bij geboorte al een verbazingwekkend sterk nekje en keek toen al flink rond.

Werkbezoek

Afgelopen maandag zijn Remi en ik naar mijn werk gereden om daar even op te scheppen over de mooiste liefste en knapste babyjongen op aarde. Op het werk aangekomen bleek dat er nogal veel mensen cursus hadden. Dit bezoek gaan we komende maandag dus herhalen. Overigens was Seline er ook en Remi had haar wederom binnen de kortste keren aan het huilen gebracht....dat wordt wat!

Na het bezoek bij KPmg! Zijn we doorgereden naar Elektravon, om Remi voor te stellen aan Michels collega's en dat vonden ze stiekem wel leuk, bij de dames was Remi natuurlijk weer volop aan het charmeren!

Inentingen

Vandaag moest Remi langs het consultatiebureau voor zijn eerste inentingen.

Dus goed ingepakt met mama op stap in de wandelwagen. De inentingen DKTP-Hib-HepB-inenting en een Pneu-inenting.

Gelukkig zijn het niet allemaal afzonderlijke injecties, het zijn er twee en hij kreeg er 1 in beide benen. Gevolg dat hij nu dus 2 pleisters heeft.

Het lijkt erop dat Remi buiten soms even warm te zijn niet zoveel last heeft van de prikken. Ook stopte hij snel met huilen na het prikken. Gelukkig maar want over een maand krijgt hij alweer zijn eerste herhaling als onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma.

Remi lacht naar de aap

Even even update

Het is al even geleden dat er een stukje op het blog is geschreven uiteraard komt dit niet doordat er in de tussentijd niets is gebeurd maar soms stel je dingen gewoon iets te lang uit.

Vorige week ben ik (Renske) samen met Remi op bezoek geweest bij Ivy en Seline. Seline is 4 dagen eerder geboren als Remi. De bevalling lijkt erg op die van Remi en mij, ook Seline haar bevalling is opgewekt, ook heeft Ivy gekozen voor een ruggeprik en Seline is met zoals Remi uiteindelijk met behulp van de vacuümpomp geboren. Beide kinderen waren 3700 gram bij geboorte, het is dus best grappig dat twee kindjes zo'n gelijke start hebben gehad.

Remi vond het bezoek wel leuk en viel in slaap in Seline jaar wipstoeltje, Seline vond het in eerste instantie niet zo leuk dat ze haar box moest delen met Remi, maar vond het later wel gezellig.

Remi heeft in de tussentijd ook van alles geleerd, ondertussen gebeurd het af en toe dat hij lacht met een klein giechelgeluidje, als je zijn beide armpjes vasthoud probeert hij zichzelf op te trekken in zitstand, het zichzelf omhoog duwen als hij ligt gaat steeds beter en hij brabbelt af en toe ook lekker. Hij kan pappa en mamma zo lekker aankijken en probeert tijdens het drinken van de fles met zijn handjes de fles vast te pakken iets wat sporadisch ook nog lukt ook. Wat gaan de ontwikkeling van zo'n klein mannetje snel, zulke kleine dingen maar toch zulke grote stappen voor dat kereltje wat 8 weken geleden geboren is.

Aan de brabbel

Remi is de laatste tijd steeds meer geluidjes aan het maken. In het begin voornamelijk tijdens het verschonen. Alleen vandaag begon hij spontaan in de box te brabbelen en als papa er dan bij komt wordt hij wel heel vrolijk.