Sinterklaas

Uiteraard begrijpt Remi nog niet veel van Sinterklaas. Dus toen we Remi voor zijn eerste ontmoeting met de Sint en Pieten naar het kantoor van Renske namen genoot hij vooral van het lopen in de nieuwe omgeving.

Thuis hadden we nog niets aan Sinterklaas gedaan dus dit was echt Remi's eerst ontmoeting. Toen er opeens Pieten verschenen was dat best schrikken en zocht hij bescherming bij Papa.

Tijdens de "show" die werd opgevoerd zocht Remi steeds weer de rust op van de gangen. Aan het eind draaide ze "Zwarte Pieten Style" en dat was op de melodie van een van zijn favoriete liedjes dus daar genoot hij wel van. Voordat Sinterklaas weg ging mocht hij even op schoot. Alleen vond Remi hem maar eng. Hij was dan ook blij dat hij er weer vanaf mocht en zijn cadeautje mocht uitpakken.

Ziekjes en toch doorgaan

We hebben een beetje een periode met ziek zijn achter de rug en vanmorgen leek het erop dat die periode zich nog even doorzet. Het begon met een flinke buikgriep die uiteindelijk het hele gezin heeft ziek gemaakt, bijna aansluitend daarop kwam de verkoudheid en die is nog niet helemaal weg. Remi had vreselijke snotogen daar heeft hij ruim 2 weken last van gehad maar dat lijkt wel bijna weg nu, zijn ogen zijn nu alleen nog 's morgens viezig. Ik ga ook geen foto toevoegen van hoe hij eruit zag want het was gewoon ronduit zielig.

Daarnaast zijn Michel en ik ook weken verkouden geweest, op dit moment gaat het wel maar we hebben een paar weekenden op de bank doorgebracht. Ondertussen ben ik een oogontsteking en oorontsteking verder, beiden zitten ze er nog maar zijn wel minder aan het worden.

Verder maakt het Remi allemaal niet zo uit, ook met zijn snotogen maakten het allemaal niet zoveel uit, het is wat lastig als je neusdruppel en een bloedneus van de druppels krijgt of als je ogen steeds schoongemaakt moeten worden maar je kunt altijd gewoon doorgaan met spelen, leren en stoeien. Remi zegt nu een paar woordjes zoals pappa, pieties (zo noemen opa en oma de vogels in de volière), beer en de naam van knuffel pip. Hij begrijpt heel veel zoals "waar is Aapie?" Dan grijpt hij zijn knuffelaap. Eten gaat heel wisselend de ene dag eet hij 4 boterhammen en een flinke warme hap de andere dag weigert hij brood. Fruit op het kinderdagverblijf gaat moeizaam, thuis eet hij soms hele bananen en stukjes mandarijn maar meestal eet hij een potje leeg.

Zijn lievelingsspeelgoed lijkt nog steeds de stapelbekers maar ook de vormenslak en het little people vliegtuig zijn erg populair. Hoewel hij er niet zo vaak in zit is de box nog steeds wel een geliefde speelplek. Slapen doet hij nog steeds 2 keer 2 tot 3 uur op een dag hoewel hij steeds vaker huilt als hij naar bed moet (ook 's avonds) hij heeft het nog steeds erg nodig. Stoeien blijft erg leuk en als je achter hem aankomt rent hij weg. 

Woensdag waren we 5 jaar getrouwd en voor die gelegenheid zijn we een nachtje weg geweest in een hotel in Purmerend. Op woensdag zijn we bij Bep en beite langs geweest en op donderdag heel kort bij Omi (Remi was erg moe dus zijn we weer snel weg gegaan). Toen we woensdagavond lekker uit eten gingen bij een Italiaan zat Remi te genieten. Hij genoot van alle aandacht van het personeel en de andere gasten, en genoot vooral van de stukjes stokbrood met kruidenboter of de stukjes stokbrood gedoopt in de tomatensoep en de lasagnebladen! Meneer was superrustig en hartstikke lief (zoals altijd) en wij hebben heerlijk genoten, het eten was er erg goed!

        

Baby af

Remi is ondertussen toch wel een beetje Baby af hoor. Hij gedraagt zich steeds groter en zegt inmiddels al "bjeer" en begrijpt ook wat er mee bedoelt zijn. De poezen zijn meestal Pies maar hij weet ook wat de poezen zijn.

Afgelopen week een stoel voor hem gekocht. Hij was al aangeleerd om met eten of drinken op de grond te gaan zitten maar kan dit nu op zijn eigen stoel.

Lopen gaat met steeds minder vallen en meneer wil al helemaal geen handje meer als hij loopt.

Weer gezellig langs bij omi

Waar we vorig weekend ziek op de bank lagen (Remi had ons flink aangestoken) waren we dit weekend allemaal weer opgeknapt. Om toch een beetje rustig aan te doen besloten we om Omi te verrassen met een bezoekje. Omi zat nog lekker te eten toen wij binnen kwamen en daarom deed ik vast een foto in omi's fotolijstje. Nu heeft ze al haar achterkleinkinderen in 1 fotolijst verzameld! Er liggen ook al twee pasfoto's klaar voor Bep en beite, alles gemaakt door de "school"fotograaf.

          

Vrijdagavond was Remi al naar pappa toegelopen vanaf mamma dat waren 2 hele mooie stapjes, hij had eerder ook wel losse stapjes gezet maar dat waren meer naar voren val stapjes en deze waren heel netjes. Bij Omi stond Remi aan het bed liet los en stond even stil en liep zo 2 of 3 stapjes naar pappa. Even later deed hij ditzelfde vanaf de stoel waar pappa in zat naar. Omi toe. Je had de ogen van Omi moeten zien....en de ogen van pappa en mamma! Wat een trots zeg!

Omdat Omi waarschuwde dat tante Marion in aantocht was zijn we snel vertrokken voor zij kwam ;-).

Met de trein naar Eindhoven.....ziek weer terug

Woensdag besloot ik met Remi weer de trein te pakken dit keer richting Venlo. Belangrijk voordeel ten opzichte van de trein richting Amsterdam is dat er geen dubbeldeks intercity op dit traject reed. Bij een dubbeldeks trein is het een worsteling om met kind op je arm de trappetjes op of af te komen om in de coupe te komen. Ook zijn de deuren naar de coupes stukken kleiner en gaan niet automatisch open, in plaats daarvan duwt de dranger de deuren steeds dicht waardoor er altijd wel de babytas of buggy blijft haken.

Daarom dus echt een verademing dat je snel kan zien of er plek is en een deur die automatisch open gaat.

Nadat we ons hadden geïnstalleerd met de buggy naast ons, leek me niet verstandig deze in het bagage rek boven ons te leggen omdat dan Remi niet vast te houden is en waarschijnlijk omvalt, gingen we op weg.
Net als de vorige keer wilde Remi eerst zijn nieuwe omgeving ontdekken maar na wat gejammer viel hij op mijn schoot in slaap.

In Eindhoven aangekomen ontdekte we een lift om naar de stationshal te komen helaas alleen voor gebruik onder toezicht van NS personeel... Die was er niet dus de trap maar weer genomen, blij met de lichtgewicht buggy. Eerst maar eens op zoek naar een plek om
Remi te verschonen, dit werd de V&D deze hadden een wel heel vrolijke verschoningsruimte.

Remi was lekker afgeleid door alles om hem heen, verschonen ging lekker snel. Daarna nog even wanten en sokken voor Remi gekocht en een potje fruit aan Remi gegeven.

Daarna bij de Mac de nieuwe McBaquette besteld, Remi werd ondertussen geknuffeld en gekust door een klein meisje. Normaal is hij hier niet van gediend maar vond het nu prima.

Daarna tegen alle regels in Remi in de speelruimte gezet terwijl ik de McBaquette op at, smaakt overigens prima van mij mag hij blijven.

Daarna weer onderweg naar Vlaardingen. Op het station uit het niets moest Remi opeens overgeven niet zo heel veel maar moest wel even de buggy schoonmaken. Daarna leek het alsof er niets aan de hand was met Remi.

Maar in de trein toen we net onderweg waren kwamen er hele golven overgeefsel naar buiten. Dit keer zat Remi en de buggy onder. De buggy zo goed als het kon drooggemaakt met spuugdoekjes en billendoekjes. Daarna Remi ook maar verschoont, viel niet mee in een bewegende trein. Weer een paar minuten na het kotsen leek er met Remi niets aan de hand en viel hij na een beetje geluidjes te hebben gemaakt in slaap.

Na een half uurtje slapen tijdens het slapen overgeven.... Dacht toch wel dat alles er uit zou zijn. Deze keer geen verschoning meer... Gelukkig waren we al bij Dordrecht.

Thuis Remi maar goed schoongemaakt maar helaas elk 1,5 a 2 uur moest hij kotsen... Maar ja als je leeg bent is er alleen nog maar gal... En dat was niet fijn voor Remi iedere keer een knalrood hoofdje, snelkloppend hartje en huilen.... Daarna liet hij zich iedere keer vallen als hij op zijn handjes en knietjes zat.

Maar ook iedere keer binnen een paar minuten weer spelen.

Toch maar even de dokter gebeld, mocht hem gewoon melk geven en zolang hij geen koorts kreeg of suf werd konden we het wel even aankijken.

Inmiddels gaat, het nadat hij ook nog een wondje in zijn mond kreeg door een val bij het kinderdagverblijf en diarree de volgende dag, weer een stuk beter. Het zorgen voor voldoende vocht en weer invoeren van de late avondfles lijkt te hebben geholpen. Zonder koorts en hangerig te zijn lijkt Remi zijn tot nu toe 3 vervelendste dagen door te zijn gekomen. Zelfs toen Mama en Papa gisteren hem steeds maar in de box zetten als hij wakker was... Hij leek te begrijpen dat papa en mama ook nogal last hadden van het buikgriepje wat hij aan ons beiden had gegeven.

Consultatiebureau

Vrijdag was het weer eens consultatiebureau dag. Ditmaal was er een groepsbijeenkomst georganiseerd voor een stuk of 6 kinderen met hun ouders. Ik kwam als eerste aan en mocht Remi op de matten leggen zodat hij daar lekker op kon spelen. In mijn hoofd moest ik een beetje lachen, Remi die zich zou laten dwingen om op de matten te blijven spelen. 

Ik legde Remi neer en er kwamen daarna al heel wat andere ouders, alle kindjes waren bijna 9, 9 of 10 maanden oud, het was overigens de achtmaanden bijeenkomst. We begonnen met een rondje voorstellen, er zat een Poolse moeder met jongetje wat weigerde 's nachts te slapen en daarom kreeg het jongetje zo'n 1/2 liter extra melk binnen moeder hoopte dat de melk hem zou laten slapen. Bedenk wel dat 1/2 liter melk voor een kindje van 10 maanden normaal is. Er was een moeder met een peuter bij en die was moeder van het enige meisje van de groep. Toen ik me moest voorstellen kwam Remi bij me staan wat gelijk verbaasde reacties gaf, ik zei "dit is Remi" en iemand vulde aan "en hij staat" Remi vond het prima en deed een rondje om de stoel heen wat nog meer verbaasde blikken gaf. De meeste kindjes bleven lekker zitten waar ze werden neergezet, een enkeling donderde op een gegeven moment om en moest de bijeenkomst op de rug verder doorbrengen, een kindje tijgerde achteruit, een ander kindje tijgerde vooruit en Remi was samen met het 10 maanden oude Poolse jongetje de zaal onveilig aan het maken. Een kindje dat was gaan huilen had een speentje gekregen maar ja het is overdag dus dan krijg je geen speentje dus Remi pakte het speentje af en legde het buiten bereik van het kindje neer. Een ander jongetje vond het wel grappig om te zien hoe Remi hem ontdeed van een sok, dus hij liet Remi toe ook zijn andere sok te verstoppen, dat was wel een flink zoekwerk achteraf. 

Het peuterjongetje kwam op een gegeven moment met een grote kist speelgoed en werd door zijn moeder even in de hoek gezet omdat hij weigerde de kist neer te zetten. Remi zag zijn kans schoon en ging aan de wandel met de kist.

Het is best apart om te zien hoe andere kinderen zich ontwikkelen. Een jongetje wat als hij werd neergezet een beetje wankel kon zitten was wel echt heel precies zijn speeltje aan het bestuderen met 1 vingertje was hij een kraaltje aan het ronddraaien. Het speentasje aan Remi zijn tas werd nauwkeurig bestudeerd door een meisje dat zijn allemaal dingen waar Remi zich totaal niet in interesseert. Na de bijeenkomst was Remi doodmoe en ikzelf had het ook wel ff gehad. Meneertje werd gemeten op ongeveer 73 cm maar dat is niet precies omdat Remi niet wilde meewerken hij bleef zijn voet schap zetten, hij woog 9005 gram. 

Achterop de fiets

Vandaag heeft Renske haar fiets opgehaald nadat er een zitje achterop is gezet. Laat het toch nog even lekker weer geworden zijn zodat het ook nog even getest kon worden.

In het begin keek Remi erg serieus maar al snel begin hij pretgilletjes te maken. Hij vond het wel wat, helaas waren opa, oma en Petra niet thuis toen ze daar langs fietsten.

De boel onveilig maken.

Tja we wisten al dat Remi er goed is in de boel onveilig maken. Alle kastjes moeten open en het liefst ook alles eruit. Zelfs zittend in de wagen van de supermarkt grijpt hij achter zich om de boodschappentassen leeg te roven.

Van de week toen Renske, Remi ophaalde kreeg ze te horen dat Remi lang had geslapen en daarna op ontdekkingstocht was gegaan. Hij vond uiteindelijk ook het enige kastje waar nog geen slotje op zat. Tot nu toe vond geen kindje dit kastje met vouwblaadjes interessant. Remi dus wel, op dit kastje komt nu ook een slotje...

Zomer........herfst

Tja als je dan vandaag rondloopt met donkere wolken en de eerste blaadjes alweer op de grond dan realiseer je dat Remi zijn eerste zomer er weer bijna op zit.

Remi is bijna 9 maanden dus bijna net zo lang buiten als binnen mamma's buik. Hopelijk is de zomer nog niet helemaal voorbij en krijgen we nog wat mooie dagen, want die zijn toch wel erg lekker. Remi is zich nu nog niet bewust dat het buitenspelen de komende tijd minder wordt en slaapt nog even lekker.

Geen loopwagen

Remi is nu 8 maanden en weet zich kruipend en lopend langs meubilair prima te verplaatsen.
Steeds vaker staat hij met 1 handje rond te kijken. Maar ja als je nog niet kan lopen zoek je natuurlijk alternatieven. Remi heeft dit gevonden, in de vorm van de babygym bij oma en opa.

Zoals je kan zien lukt het prima en heeft hij er de grootste lol in.

Zelfs na een dagje op stap en in het zand spelen had hij er nog energie genoeg voor.

Heijderbos

Een weekendje Heijderbos, we waren erg benieuwd hoe Remi het zou vinden, omdat het de vrijdag van vertrek prima weer was besloten we vroeg op pad te gaan en na de lunch te gaan zwemmen.

Omdat het een wisseldag was, was het relatief rustig. Na de lunch op naar het zwembad om ons om te kleden. Remi had het erg naar zijn zin in het zwembad. We hadden nog even geprobeerd met zijn zwemband maar besloten al snel gewoon over en weer te laten zwemmen.

De dagen erna nog verschillende keren met hem gezwommen, op zondagochtend 09:00 ook met baby zwemmen meegedaan. Dat was terwijl het zwembad nog niet voor iedereen open was, dus lekker rustig. Daar durfde Remi voor het eerst zich van de kant te laten vallen hij kreeg er zelfs lol in,

Al met al een geslaagd weekend waarin Remi vaak de aandacht wist te trekken met zijn in glimlach overgaande staren.

Rustig?

De laatste tijd gaan dingen snel Remi wordt steeds ondernemender en vindt bijna al zijn ontdekkingen leuk. Kruipen doet hij nu overal waar hij de kans krijgt, hard, zacht de ondergrond doet er bijna niet meer toe. Alleen op steen probeert hij zijn knietjes te ontzien door op zijn handen en voeten te kruipen dit lukt hem niet helemaal maar goed genoeg.

Vandaag klom hij vanuit de keuken naar het tuinhek zonder dat er zeil op de tegels lag. Bij het hekje maakte hij gelijk vriendjes met de kinderen van het plein die hem wel schattig vonden.

Handtekeningen?

Tja als je zo lekker kan lachen als Remi kan je erop wachten. Je wordt bekend en langzaam maar zeker verschijnt je foto overal. Pa en Ma hadden er al de nodige op het internet gezet maar nu is hij ook breed lachend te vinden op deze website.

Om de een of andere onduidelijke reden hebben ze zijn vader die toch niet onaantrekkelijk is en voorzien van een onweerstaanbaar lach erafgeknipt.. Moet nu al plaats maken voor de jongere generatie.

Ben benieuwd wanneer ze om handtekeningen van Remi komen vragen. Volgende stap de website van Walibi :)

Opstaan en vallen

Vorige week toen Renske op de bank zat zag ze een klein mannetje verwoedde pogingen doen om zich aan de tafel op te trekken. Aangezien Remi toen net 7 maanden was verwachtte ze niet dat het hem zou lukken.
Tja en toen lukt het hem wel en toen hij eenmaal stond was dat natuurlijk niet genoeg dus na een handje los te hebben gelaten draaide hij vol overtuiging.

Helaas die volle overtuiging was niet voldoende om los te staan en te gaan lopen dus viel Remi al snel na het opstaan.

Gelukkig wist hij redelijk handig te vallen zonder zich echt te bezeren. Maar waarschijnlijk gaat het nog wel een keer of wat mis. Zo ook vanochtend we hoorde Remi een beetje brabbelen en toen een harde klap en huilen. Bij het oppakken zat Remi in zijn bed en wisten we nog niet wat er gebeurd was. Gelukkig had de camera het voorval opgenomen. Dat wordt het bed nog maar wat lager zetten.

Weekendverwikkelingen

Zaterdag was Remi nog op de verjaardag van Bep, zijn eerste die hij meemaakte. Na eerst nog het verlate cadeau voor het trouw jubileum van Bep en Beite te hebben gegeven kreeg Bep ook haar verjaardagscadeau. Voor het trouw jubileum was een collage van Remi's eerste 6 maanden. Bep kreeg een cadeau die voor Beite nog wel eens duur kan uitvallen. Een hele grote vaas, een bosje Freesias zullen daar echt niet in opvallen.

Na eerst op de grond te hebben gespeeld en gegeten met tante Petra ging hij op schoot bij Bep en daarna bij Beite.

Beite raakte wel gelijk zijn bril kwijt door een van Remi's ongecontroleerde bewegingen. Hij maakte het snel weer goed door een knuffel uit te delen.

Na een verder rustige zaterdag en zondag en vele pogingen om te gaan zitten lukte het Remi opeens om zijn voetjes onder zijn kont vandaan te krijgen zonder om te kieperen.

Nu hij het truukje kent lukt het hem achter elkaar en is hij al bezig met zijn volgende doel...

Optrekken aan de tafel want dat gaat wel een stuk makkelijker als je eerst gaat zitten. Maar ja je valt wel hard als je het niet red.. Eens kijken hoe we dat in veilige banen gaan proberen te leiden.

Zwemmen met tante Petra

Eigenlijk betrap ik mezelf erop dat ik hier te weinig berichtjes plaats, het gaat allemaal zo vlug en Remi maakt allemaal zoveel dingen mee, maar we genieten daar echt heel veel van.

Vorige week vrijdag kwam tante Petra bij ons op bezoek, ze wilde heel graag een keertje met Remi zwemmen. En mamma vond het ook wel erg leuk om een keertje van de kant te kijken. Bij aankomst van tante Petra moesten we nog wat haast maken, Remi had namelijk net ff lekker geslapen (heel kort dat wel) en had dus nog geen fruit gehad. Nou zou je kunnen zeggen dat dat niet zoveel uitmaakt, maar zwemmen kost veel energie en Remi lijkt het fruit (of een soepstengel oid) op een zwemochtend echt nodig te hebben. Dus tante Petra gaf Remi lekker wat fruit en mamma hing nog even wat was op. 

Bij vertrek Remi zijn handdoek die in de tas zat veruild voor de hele mooie en praktische badponcho die Remi kreeg van tante Petra, bedankt tante Petra die is echt heel handig. 

Bij het zwembad bleek tante Petra direct als zus van mij herkend te worden, dat zal wel komen door de grote dikke buik die ze heeft...of lijken onze stemmen erg op elkaar????

Zowel Remi als tante Petra hebben zichtbaar genoten van het zwemmen, alleen moet tante Petra iets meer oefenen op haar kinderliedjes, ook al vindt ze ze zelf niet leuk. ;-)

Onderweg naar huis lekkere broodjes en beleg gekocht en handige vorkjes voor het eten van de boterham. Omdat het zulk mooi weer was hebben we de broodjes in de tuin opgegeten. En toen werd het tijd voor een heel moeilijk moment, de overdracht van een kofferbak vol met kleertjes en een tummytub tub, poeh he wat wordt je kleine ventje dan ineens groot. 

De trui van tante Marion

Natuurlijk zijn we in de manden na de geboorte van Remi overstelpt met cadeautjes voor Remi. Een van die cadeautjes was een zelfgemaakte trui van een van de meest trouwe blogleesters. Omdat het vandaag best een herfstig dagje was besloot Michel om Remi de trui aan te trekken. De trui is nog ietsje te groot maar kan wel al, hij staat hem leuk!

Er is alleen een klein dingetje maar dat moeten jullie zelf maar even bekijken:

Kruipen

Al een hele tijd rolt, draait en wurmt Remi zich door de kamer. Maar recht vooruit gaan lukte niet echt. Ondertussen heeft hij het zitten blijven al aardig onder de knie en kan al lekker zittend spelen.

Vandaag had hij bij opa en oma druk geoefend om te gaan kruipen maar het lukte hem net niet. Thuis na het eten ook nog even geoefend maar helaas het lukte niet. Vlak voor het slapen gaan ging papa nog even een torentje bouwen. Tja die moet zo snel
mogelijk om en als papa hem dan net buiten handbereik opbouwt is dat best vervelend.

Maar dat gaf Remi wel de extra motivatie uiteindelijk een keer of vijf de toren buiten bereik opgebouwd waarna Remi er steeds sneller heen kroop om hem om te gooien. Daarna tandjes gepoetst en gegiebeld op het grote bed om uiteindelijk voldaan in slaap te vallen in zijn eigen bed.

Op ontdekkingstocht

Remi heeft de afgelopen week de snelheid verhoogd, hij is als een razende op ontdekkingstocht. Hij weet zich door de kamer te verplaatsen al rollend, draaiend en duwend.

Het kruipen lukt hem net nog niet helemaal, soms lukt het hem een keer... De andere keer beland hij met zijn neus op de grond als hij afzet.

De ene keer wordt hij boos of verdrietig de andere keer kijkt hij vol trots als het hem een beetje is gelukt. Zoals je kan horen in het filmpje hierboven is hij vaak erg blij. Maar niet alleen dit, hij gaat ook allerlei klanken uitstoten en PaPa lukt hem al aardig ondertussen en dat kun je hieronder horen.

Bep en beite 40 jaar getrouwd

Afgelopen weekend waren Bep en beite 40 jaar getrouwd. Om dit te vieren hadden ze een huisje gehuurd in Drenthe, omdat wij niet zo van lange tijd op dezelfde plek vakantie vieren houden hebben we besloten om in het weekend langs te komen.

In de buurt van het vakantiepark waar Bep en beite samen met tante Petra, oom Robert en Pedro(a) huurden we een bescheiden hotelkamer waar we vrijdag aankwamen.

Na een wandeling door het nabijgelegen recreatiegebied, een korte schommelsessie met Remi en een lekker bad hebben we Remi lekker in bed gelegd en zijn we zelf ook op tijd gaan slapen.

De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door onze kleine man, normaal wordt hij vrolijk wakker, naar het is natuurlijk nogal wat om wakker te worden op een vreemde plek, dus er was wat verdriet wat bij het zijn van pappa en mamma al snel verdween.

Na een lekkere fles, een goed ontbijt en een ontmoeting met ongeveer 5 maanden oude Max en zijn ouders zijn we ons gereed gaan maken voor een tochtje naar het Land van Bartje. Na een kort tochtje kwamen we aan en al snel vonden we het huisje. 

Als verrassing waren ook oom Jan en tante Martje aanwezig.....vooral tante Martje had veel aantrekkingskracht voor Remi, wat ook hielp was dat tante Martje Remi de bomen en struiken hielp inspecteren. Na een kop thee met gebak, een lekkere fles van tante Petra een flinke regenbui en een lunch zijn we een klein rondje om gegaan. 

Op de terugweg kwamen we Bep, beite, ome Jan en tante Martje tegen en zijn we meegelopen naar de auto om ze gedag te zeggen.

Bij het huisje hebben we oom Robert en tante Petra opgehaald en zijn we nog lekker een stukje gaan lopen, met 2 rustpauzes voor de fles van bep en een ijsje en schommel (voor de niet ijs eters)

Het was een geslaagde dag! Bij het huisje hebben we nog een kop thee gedronken waarna wij weer lekker naar ons hotel gingen en de rest samen uit eten. Je begrijpt wel dat Remi die dag zoveel dingen meemaakte dat hij nauwelijks geslapen heeft en dus ons zondagochtend heerlijk uit liet slapen!

Zes maanden

Vandaag 6 maanden geleden is Remi gezond en wel geboren. 6 maanden waarin hij heel veel heeft geleerd en, zo lijkt het wil hij zo snel mogelijk groot zijn.

Blij met ons mannetje die ons elke dag weer verbaasd met wat hij weer leert.

Wat is het bijzonder om te zien hoe hij zo snel groeit en leert.

Hij zit inmiddels al stabiel en probeert zelfs al te gaan staan. Dat laatste lukt overigens nog niet altijd even goed. Zoals je in het filmpje hieronder kan zien.

Hij grijpt alles wat hij pakken kan, klein of groot. Als hij dan toch omvalt houdt hij stevig vast wat hij vast had.

Waarschijnlijk krijgen we onze handen vol aan hem want hij is nu al druk aan het oefenen met slopen.

Op naar 1 jaar maar eerst nog een half jaar verbaasd worden door Remi.

De zon volgen

Vandaag zou het in Vlaardingen weer een grijze dag worden. Dus 's ochtends weer gezocht naar waar de zon zou zijn. Deze keer was het Eindhoven en ook zou het daar een graad of vijf warmer zijn. Gekeken of we nog voordeelbonnen van Blijdorp of Avifauna hadden voor een park daar in de buurt.
Gelukkig hadden we van Avifauna gratis tickets voor Dierenrijk in Neunen dus dat werd hem vandaag.

Het weer was als beloofd toen we er rond 12 uur aankwamen. Terwijl Renske voor ons eten regelde gaf ik
Remi de fles. Waarna we deze "kinderdierentuin" in gingen.

Het is redelijk onbekend park althans voor ons maar ze hebben er veel dieren in ruime verblijven. Ook kan je nog eens dichtbij de dieren komen.

De wandelroute is duidelijk aangegeven zodat je niets mist. Op veel plekken zijn kleine en grote speeltuinen waar zelfs voor Remi van een half jaar iets te doen valt.

Na een paar uur te hebben rondgewandeld nam Remi plaats op de loungebank in de serre van het restaurant.

Waar hij na nog even gespeeld te hebben toch wel hongerig was geworden en geheel in stijl uitgezakt op de loungebank zijn fles leegdronk alvorens weer naar huis te gaan.

Volgens mij vond Remi zelf de schommel waar hij helemaal alleen op kon toch wel het leukste.. Maar oordeel zelf maar door naar het filmpje hieronder te kijken.

"Papa en Mama" dag

De raarste kreet voor het dagje ouderschapsverlof is wel "papa dag".
Volgens mij ben ik de hele week papa namelijk. Maar deze keer waren papa en mama allebei vrij.

Het mooie van alles was nog wel het weer, overwegend zonnig en lekker warm.

Remi besloot op deze gezamenlijke vrije dag uit te slapen. Toen wij half 8 wakker werden verbaasde we ons en vroegen we ons af of alles wel goed was. Uiteindelijk bleek rond 8 uur alles prima toen Remi met zijn dagelijkse ochtendgrommen begon.

Na de ochtendrituelen gingen we onderweg naar Ouwehands Dierenpark. Met ons abonnement van Avifauna was dit een van de dierentuinen waar we een keer gratis heen mochten. Dat alleen al zorgt ervoor dat het voordelige abonnement van Avifauna zeker de moeite waard is.

Remi werd toen hij in de kinderwagen onderweg naar de ingang zat al gelijk vrolijk, lekker op pad met pa en ma.

In de dierentuin al snel uit de wagen gehaald om hem te tillen. Een groot deel van de dag heeft Remi zo zijn ogen uitkijkend doorgebracht. Ook zijn eerste ritje in een echte attractie vond hij maar wat mooi. Hij genoot er echt met volle teugen van.

Uiteindelijk viel Remi halverwege de middag van het een op andere moment in slaap. Zijn gevecht om wakker te blijven en niets te missen had hij toen "verloren".

Wij namen nog even een ijsje waarna we weer op huis aangingen. Voor ons alle drie een heerlijk dagje uit.